Odkąd jestem w tej watasze jestem bardzo szczęśliwa bo nikt przede mną nie ucieka. Ale jest mi trochę smutno ponieważ każdy do kogoś zarywa a ja jedyna taka sama... Cały czas rozmyślałam o tym jak by było gdybym miała partnera ale stwierdziłam że było to by baaardzo niebezpieczne więc dałam sobie spokój.
Na polanie spotkałam mojego brata
-Cześć Matt co tam?- podbiegłam do niego
- Nic nic masz farta że nikt nie wie że jesteś demonem bo jak z kolejnej watahy mnie wyrzucą przez ciebie to nie liczę za siebie.. - Mówił poważnie
-Ale to nie moja wina że jestem Demonem.... - zawróciłam i kierowałam swój krok w stronę lasu
Miałam już dość tego że jestem demonem....
< CD ktoś może plisss >
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz