- Nie. Chyba chcieli zdobyć nasze tereny. – Powiedziałem, rozglądając się, czy żaden obcy się jeszcze nie czai.
Kiedy trochę mocniej stanąłem na lewej przedniej łapie, poczułem ból.
- Oh… Nawet tego nie widziałem. – Zobaczyłem, że moja łapa jest cała pogryziona.
- Dasz radę chodzić? – Zapytała Electra.
- Tak.
Potem wróciliśmy odpocząć do lasu.
- Nareszcie moje drzewo! – Położyłem się. – Jutro zobaczę lepiej, co to były za wilki.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz